- özü-özündən
- нареч. разг. самопроизвольно, без причины, сам собой
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
özü-özündən
Смотреть что такое "özü-özündən" в других словарях:
zatən — ə. 1) təbii olaraq, əslində; 2) özü özündən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədihi — sif. <ər.> köhn. Aşkar, bəlli, aydın. <Gülnisə:> Sonra Sara özü özündən vərəmlənəcəyi bədihidir. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
da — 1. «Daha» sözünün canlı dildə işlənən ixtisar forması olub «a» uzadılaraq deyilir. Da sənə nə deyim. – Padşah Əhmədi Çekkaşdan xəbər aldı: – Da nəyin qaldı? Əhmədi Çekkaş dedi: – Da sağlığın! (Nağıl). 2. (də) 1. Danışan şəxsin məsələyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kef — is. <ər.> 1. Ruhi və ya səhhətcə vəziyyət; hal, əhval. Kefin necədir? Kefini soruşmaq. Bu gün kefim yaxşı deyil. – Böyükxanım Qulamxanın kefini pərt görüb danışdırmağa cürət etmirdi. M. S. O.. <Kərbəlayı Qubad:> Ağanın kefi, əhvalı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yan — is. 1. Tərəf, ətraf. Yanlarda düşmən qalmamışdı. H. N.. <Güldəstə:> Məktub bu yandadı. H. Seyidbəyli. Yan almaq – yanaşmaq, yaxınlaşmaq, yaxın durmaq. <Rəsul> yan alıb lotubaşıdan xəbər aldı: – Əmi, bu kağızlar nə olan şeydir? «Aşıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qondarmaq — f. 1. Uydurmaq, özündən düzəltmək, özündən toxumaq, özündən icad etmək. Söz qondurmaq. – <Mirzə> özündən qondarıb başqa söz yazır. S. R.. 2. Üzərinə artırmaq, sonradan əlavə etmək. İstədin qaş qondarasan, gözü vurub çıxartdın! (Ata. sözü.) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəm — 1. is. <fars.> 1. Qısa vaxt, an, ləhzə. Bir dəm – 1) bir vaxt, bir anlıq. Xəstənəm, çox dilərəm yanıma bir dəm gələsən; Çəkibən xəncəri, bağrım başını bir dələsən. M. P. Vaqif; 2) heç, əsla. Gözəl üzündə bir dəm; Nə dərd görmüşdüm, nə qəm.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ixtiyar — 1. is. <ər.> 1. Öz arzusu və iradəsi; öz iradə və arzusu ilə hərəkət etmə. İxtiyar özündədir. Öz ixtiyarı ilə. İxtiyarına buraxmaq. // Bir şeyə hüququ çatma, bir şeyi etməyə, sərəncam verməyə haqqı, səlahiyyəti olma; haqq, hüquq, səlahiyyət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərd — is. <fars.> 1. Qəm, qüssə, kədər, ürək acısı, mənəvi əzab, əziyyət, iztirab. Dərdini dərd bilənə söylə. (Ata. sözü) . . Mahnı adamın bütün dərdini unutdurur. . M. Hüs.. // Haqqında düşünmək lazım gələn, qayğıya səbəb olan şey; ürəyi incidən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
